Τσάι του βουνού

Περιγραφή / Κλίμα / Έδαφος

Είναι πολυετής πόα. Αυτοφύεται στην  Ελλάδα σε υψόμετρο >1000μ. και ασβεστολιθικές εκτάσεις. Λέγεται και σιδηρίτης. Τα είδη που παρουσιάζουν ενδιαφέρον είναι: Sideritis athoa (βλάχικο), S. clandestine (Σαυγέτου), S. scardica (Ολύμπου), S. raeseri (Παρνασσού), S. syriaca (Κρήτης), S. euboea (Ευβοίας).

Tρόπος πολλαπλασιασμού

Με σπόρο σε σπορείο
Με παραφυάδες

Εποχή φύτευσης / σποράς

Καλύτερη εποχή φύτευσης Οκτώβριος-Νοέμβριος με το χέρι ή φυτευτικές μηχανές σε γραμμές. Οι αποστάσεις των γραμμών 50-60εκ. και  επί των γραμμών 40εκ. Αριθμός φυτών/στρέμμα 4000-5000. Καλλιεργητικές φροντίδες: προετοιμασία του χωραφιού (όργωμα, δισκοσβάρνισμα ή και ισοπέδωση όπου είναι δυνατόν), καταπολέμηση ζιζανίων (σκάλισμα, ζιζανιοκτονία), λίπανση (προσεκτική και σε μικρές δόσεις 20κιλά/στρέμμα φωσφορική αμμωνία).

Συγκομιδή

Η συγκομιδή γίνεται Ιούλιο ή και αργότερα ανάλογα με το υψόμετρο και στη φάση της πλήρους άνθησης.

Αποδόσεις

Η μέση παραγωγή κυμαίνεται στα 100-150 κιλά ξηρού προϊόντος. Επιθυμητό το ανοικτό πράσινο χρώμα (καλή ποιότητα).

Χρήσεις

Χρησιμοποιείται ως αφέψημα και παρουσιάζει αντιφλεγμονώδη, αντιθρομβωτική, αντιυπερτασική, σπασμολυτική, ηρεμιστική και αντιοξειδωτική δράση.